Vitskapshistorie

Vitskapen har blitt brukt til å forsvare kolonialisme, slaveri, fornorsking og folkemord. — Ein arv vi må forholde oss til, seier Jon Kyllingstad.

Oslo 20230323 – Jon Røyne KyllingstadFørsteamanuensis - Avdeling for Museum for universitets- og vitenskapshistorie. Foto: Siri Øverland Eriksen

«Deres iøinefaldende mindreverdighet»

— At folk kan delast inn i biologisk distinkte grupper, basert på ytre kjenneteikn eller biologisk skilnader er ein tenkemåte som har henta mykje legitimitet frå vitskapen, seier Jon Røyne Kyllingstad.

Med boka «Rase», som er ute i desse dagar, har historikaren gitt plass til ein del av vitskapshistoria som truleg er meir omfattande enn dei fleste er kjende med eller ønskjer å ta inn over seg. Som vitskapeleg omgrep har rase opphav i fysisk antropologi, som har studert mennesket si evolusjonshistorie.

— I denne disiplinen har rase vore det sentrale omgrepet frå starten av 1800-talet og fram til ei god stund etter andre verdskrigen. Faget, og rase, er altså langt frå marginalt i vitskapshistoria, og har påverka mange andre fagområde, som psykologi, genetikk, språkforsking og historie, seier Kyllingstad.

Historia om raseforskinga dukkar ofte opp i meir fragmentariske former i våre dagar, for eksempel i dei betente diskusjonane om rasisme og avkolonisering akademia. Dei vil Kyllingstad helst ikkje gå for djupt inn i.

Men ..

Og noreg??

Mellomtittel

a

Powered by Labrador CMS